ซูเราะฮฺ อัลบาเกาะเราะฮฺ อายัต 260-262
وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِ الْمَوْتَى قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِنْ قَالَ بَلَى وَلَكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِي قَالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِنْ الطَّيْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَيْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَى كُلِّ جَبَلٍ مِنْهُنَّ جُزْءاً ثُمَّ ادْعُهُنَّ يَأْتِينَكَ سَعْياً وَاعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
260. และจงรำลึกถึงขณะที่ที่อิบรอฮีม กล่าวว่า โอ้พระผู้เป็นเจ้าจองข้าพระองค์ โปรดได้ทรงให้ข้าพระองค์เห็นด้วยเถิดว่า พระองค์จะทรงให้บรรดาผู้ที่ตายมีชีวิตขึ้นอย่างไร(*1*) ? พระองค์ตรัสว่า เจ้ามิได้เชื่อดอกหรือ ? อิบรอฮีมกล่าวว่า หามิได้ แต่ทว่าเพื่อหัวใจของข้าพระองค์จะได้สงบ พระองค์ตรัสว่าเจ้าจงเอานกมาสี่ตัว(*2*) แล้วจงเลี้ยงมันให้ค้นแก่เจ้า(*3*)และตัดมันออกเป็นท่อน ๆ(*4*) ภายหลังเจ้าจงวางไว้บนภูเขาทุกลูก(*5*) ซึ่งส่วนหนึ่งจากนกเหล่านั้น แล้วจงเรียกมัน มันจะมายังเจ้าโดยรีบเร่ง และพึงรู้ไว้เถิดว่า แท้จริงอัลลอฮ์นั้น เป็นผู้ทรงเดชานุภาพผู้ทรงปรีชาญาณ
(1) คือให้พระองค์ทรงแสดงถึงวิธีที่จะให้คนตายมีชีวิตใหม่ในวันกิยามะฮ์
(2) แน่นอนนกแต่ละตัวย่อมมีสีสัน และรูปร่างไม่เหมือนกัน เช่นเดียวกับมนุษย์ที่มีผิวพรรณ และรูปร่างหน้าตาไม่เหมือนกัน
(3) เพื่อจะได้จำมันได้ว่าตัวไหนสีอะไร?
(4) สับนกทั้งสี่ตัวนั้นรวมกันเป็นท่อน ๆ เพื่อให้เหมือนกับสภาพของมนุษย์ที่กระดูกและเนื้อหนังของพวกเขาปะปนกันหลุมศพ
(5) ภูเขาทุกลูกในละแวกที่ท่านนาบีอิบรอฮีมอาศัยอยู่
مَثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَاللَّهُ يُضَاعِفُ لِمَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ
261. อุปมาบรรดาผู้ที่บริจาคทรัพย์ของพวกเขาในทางของอัลลอฮนั้น ดังอุปมัยเมล็ดพืชเมล็ดหนึ่งที่งอกขึ้นเป็นเจ็ดรวง ซึ่งในแต่ละรวงนั้นมีร้องเมล็ด(*1*) และอัลลอฮนั้นจะทรงเพิ่มพูนแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์อีก(*2*) และอัลลอฮเป็นผู้ทรงกว้างขวาง ผู้ทรงรอบรู้
(1) รวมเป็นเจ็ดร้อยเมล็ด อันหมายถึงว่า ถ้าบริจาคหนึ่งบาทจะได้รับการตอบแทนถึงเจ็ดร้อยบาท
(2) หมายถึงผู้ที่หมั่นกระทำความดีเป็นเนื่องนิจ เพื่อหวังในความโปรดปรานของอัลลอฮจนเป็นที่รักใคร่ของพระองค์
الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ لا يُتْبِعُونَ مَا أَنفَقُوا مَنّاً وَلا أَذًى لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلا هُمْ يَحْزَنُونَ
262. บรรดาผู้บริจาคทรัพย์ของพวกเขาในทางของอัลลอฮฺ(*1*) แล้วพวกเขามิให้ติดตามสิ่งที่พวกเขาบริจาคไป ซึ่งการลำเลิกและการก่อความเดือด(*2*)ร้อนใด ๆ นั้น พวกเขาจะได้รับรางวัลของพวกเขา ณ พระผู้เป็นเจ้าของพวกเขา และไม่มีความกลัวใด ๆ แก่พวกเขา และทั้งพวกเขาก็จะไม่เสียใจ
(1) เช่นทำทานแก่คนยากจน ให้ทุนการศึกษาแก่นักเรียนที่ขัดสน ช่วยเหลือครูเกี่ยวกับเงินเดือน เป็นต้น
(2) เช่น ถือโอกาสใช้ผู้ที่รับบริจาค ให้ทำธุรกิจให้แก่ตนฟรี ๆ เป็นการชดเชยสิ่งที่ได้บริจาคให้เขาไป เป็นต้น
#beritamuslim #beritamuslimlife #ข่าวสารมุสลิม #นิตยสารมุสลิม #ซูเราะฮฺ #อัลบาเกาะเราะฮฺ 260-262
