ไม่แฮปปี้อย่างแรง ถึงขั้นแรงที่สุดครับ เมื่อบอสใหญ่ผู้ใจดี กรุณาให้หยุดพักผ่อนยาวๆ แต่ต้องมาทนนั่งรัดเข็มขัด ทำเอาอึดอัดจนพูดไม่ออก บอกไม่ถูกเลยทีเดียวครับ แต่เดี๋ยว ลุงตู่อย่าเพิ่งค้อน ลุงจ่าอย่าเพิ่งตาเขียว ผมไม่ได้มีเจตนาจาบจ้วงนโยบายคุมเข้ม อันแสนจะเลิศเลอเพอร์เฟค แต่รัดเข็มขัดที่หมายถึงคือ ประหยัดครับ คำสั้นๆ ที่ทำเอาผมนั่งเหงาเฝ้ากรุง ดูเพื่อนๆ แบกเป้ หิ้วกระเป๋ากลับบ้านกัน
แต่อย่างว่าครับ ถึงใครจะไม่อยู่ ก็ไม่เป็นไร เพราะสงกรานต์แบบนี้ กรุงเทพฯ เป็นของรอนอยู่แล้ว มีที่ไหนบ้างที่ไม่เคยไป จะจัดเสียให้ครบ เริ่มจากที่นี่เลยครับ
บ้านบางเขน แหล่งแฮงก์เอ้าท์แห่งใหม่สไตล์ย้อนยุค เหมาะสำหรับผู้ที่กำลังโหยหาวันวาน ยุค 90’s การเดินทางก็ไม่ได้ยากเย็นอะไร วิ่งเส้นพหลโยธินไปเรื่อยๆ ผ่าน ม.เกษตร ผ่าน ม.ศรีปทุม จะเจอป้ายบ้านบางเขนอยู่ทางซ้าย ฝั่งตรงข้ามกับกรมทหาร ราบ 11
“ไม่ธรรมดาจริงๆ” ใครมาถึง ก็คงพูดเหมือนกันหมด ยอมใจในความพยายามของเจ้าของที่นี่ ที่บรรจงเนรมิตสถานที่แห่งนี้ ให้เป็นมิวเซียมสไตล์วินเทจ เพื่อเรียนรู้เรื่องราวในอดีต นอกจากจะมีของเก่าสะสมหาดูยากและมุมถ่ายรูปสวยๆ ให้เลือกเก็บภาพกันอย่างไม่หวาดไม่ไหวแล้ว ร้านอาหารแต่ละร้าน ก็ส่งกลิ่นหอมเตะจมูกจนระบมไปหมด โดยเฉพาะร้านอาหาร “ชิมก่อนเติม” หนึ่งเดียวของอาหารฮาลาลในอาณาจักรย้อนยุคแห่งนี้ ในฐานะแฟนตัวยงของชิมก่อนเติม สาขาถนนแจ้งวัฒนะ 32 เลยอดไม่ได้ที่จะจัดไปสักหนึ่งอิ่ม เพื่อจะมีเรี่ยว มีแรงเดินชมบรรยากาศกันต่อ
ก่อนที่จะเข้าชมด้านใน ต้องซื้อบัตรผ่านประตู 20 บาท ได้คูปองมาหนึ่งใบ สามารถนำไปแลกเป็นน้ำดื่มก็ได้ พ้นซุ้มประตูเข้ามา จะเห็น “บ้านพ่อหลวง” ที่อยู่ขวามือ ภายในจะมีการรวบรวมพระราชกรณียกิจ ในหลวงรัชกาลที่ 9 มาจัดแสดงเพื่อให้เราชมกัน มีทั้งธนบัตร และเหรียญกษาปณ์ที่หาดูยาก น่าจะโดนใจนักสะสมทั้งหลาย
ฝั่งตรงข้ามของบ้านพ่อหลวง จะมีบ้านที่จัดแสดงของที่ระลึกจากโค้ก ซึ่งเจ้าของที่นี่ได้รวบรวมของเก่าจากโค้ก ไม่ว่าจะเป็นขวดรุ่นสมัยแรกๆ ของโค้ก ตู้หยอดเหรียญ ป้ายโฆษณา และของสะสมจากโค้กอีกมากมาย พูดถึงโค้กแล้วอดคิดถึงสมัยเรียนไม่ได้ ครูเคยสอนว่า คำภาษาอังกฤษ เมื่อเขียนทับศัพท์เป็นภาษาไทย ไม่ต้องใส่เครื่องหมายวรรณยุกต์ ยกเว้นคำเดียวคือคำว่า “โค้ก” ขืนไม่ใส่ไม้โท คงน่าเกลียดพิลึก เผลอนอกเรื่องไปนิด กลับมาบ้านบางเขนกันต่อครับ ออกมาบ้านโค้ก เราจะเห็นบ้านต้นไม้ มุมโปรดของนักเซลฟี่ทั้งหลาย ถ้าใครมาที่นี่ แล้วไม่มีภาพเซลฟี่บ้านบนต้นไม้ ขอบอกว่า พลาดอย่างแรง
ใครที่ชื่นชอบของเก่า ของสะสม ที่นี่ยังมีมุมโปรดอีกเยอะครับ อย่างร้านเจี่ยเอ็งไถ่พานิช ที่มีสารพันของใช้โบราณ ทั้งนาฬิกาติดผนังรุ่นเก่าๆ โชว์เรียงรายอยู่ รวมถึงเตารีดโบราณที่หาดูยาก ห้องเรียนจำลอง โรงเรียนลำสนุ่น ที่ชวนให้นึกถึงวัยเด็ก ใครเป็นเหมือนผมบ้างครับ เห็นโต๊ะเรียนปั๊บ ง่วงปุ๊บ อยากฟุบสักงีบ รวมถึงอีกสองร้านดังที่ต้องหยุดแวะคือ ไทยเจริญทรัพย์ และวิทยาพรโอสถ ร้านแรกเป็นขายของชำย้อนยุค ส่วนอีกร้านก็จะร้านขายยา ซึ่งแน่นอน เราจะได้เจอกับยาและสินค้าโบราณๆ ที่เคยใช้ในวัยเด็ก หลายๆ ยี่ห้อที่บางครั้งก็แอบหลงๆ ลืมๆ ไปแล้ว อย่างหมากหอมเยาวราช ผงซักฟอกเปาบุ้นจิ้น กระป๋องฮอลล์รุ่นแรกๆ แต่แค่จัดแสดงเฉยๆ นะครับ ไม่มีจำหน่าย ด้านข้างร้านจะมีรถโบราณ สีแดงสดที่โดดเด่นสะดุดตา หนึ่งในมุมเซลฟี่สุดชิคของเหล่าผู้มาเยือนทั้งหลาย นอกจากนั้นแล้วที่นี้ยังมีมุมสงบอย่างห้องสมุด ที่เปิด 24 ชั่วโมง เหมาะมากสำหรับใครที่อยากอ่านหนังสือสอบ
ก่อนจะกลับ แน่นอนว่า ต้องไม่ลืมเก็บภาพในมุมมหาชน ระดับที่ต้องต่อคิวกันเพื่อรอถ่ายรูปกับชิงช้า ในอิริยาบทที่หยอกเย้ากับเด็กสองคนในภาพวาด ขอบอก มุมนี้ ใครไม่ได้ถ่าย เหมือนมาไม่ถึงบ้านบางเขนครับ ฝากทิ้งท้าย ใครที่โหยหาวันวานที่ผ่านเลยมา ที่นี่ตอบโจทย์จริงๆ ครับ…..บ้านบางเขน
