ซะกาต คือภาษีจำนวนหนึ่งซึ่งกฎหมายอิสลามกำหนดเป็นหน้าที่ทางศาสนาสำหรับมุสลิมที่จะต้องจ่ายจากทรัพย์สินและผลผลิตที่ถึงเกณฑ์กำหนดตามระยะเวลาที่กำหนดไว้เพื่อไปใช้สำหรับผู้มีสิทธิ์ได้รับ 8 ประเภท ตามที่อัลกุรอ่านระบุไว้คือ
คนยากจน
คนอนาถา
คนที่มีใจโน้มมาสู่อิสลาม
ผู้ที่ทำหน้าที่บริหารการจัดเก็บและการจ่ายซะกาต
ผู้มีหนี้สินล้นตัว
ไถ่ทาสและเชลย
ในหนทางของอัลลอฮฺ
ผู้พลัดถิ่นหลงทาง
การจ่ายซะกาตเป็นวินัยบัญญัติสำคัญ(รุก่น) หนึ่งใน 5 ประการที่อิสลามกำหนดให้เป็นหน้าที่สำหรับมุสลิมเพื่อเป็นการยืนยันการศรัทธา การแสดงความเชื่อฟังต่ออัลลอฮฺ (ซ.บ.) เป็นกาสรขัดเกลาจิตใจของผู้จ่ายให้สะอากจากมลทินแห่งความตระหนี่ โดยผลของการจ่ายซะกาตจะก่อให้เกิดความเจริญงอกงามขึ้นในสังคมโดยรวม