มนุษย์ทุกคนล้วนมีความคาดหวังว่าจะได้รับความปลอดภัย (รอดพ้นจากการลงโทษของไฟนรก) ในวันพิพากษา และในอัลกุรอาน อัลลอฮฺ (ซ.บ) ได้กล่าวไว้ว่า เพื่อนซอและฮฺหรือที่ดีคือเพื่อนที่สามารถร้องขอและให้ความปลอดภัยแก่เพื่อนในวันพิพากษา
อัลลอฮฺ (ซ.บ) ทรงตรัสไว้ว่า
الْأَخِلَّاءُ يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِينَ
“ในวันนั้นบรรดามิตรสหายจะเป็นศัตรูกัน นอกจากบรรดาผู้ยำเกรง” (ซูเราะฮฺ อัซซุครุฟ 43: 67)
เพื่อนที่ดีและเพื่อนแท้ก็คือเพื่อนที่สามารถให้ความช่วยเหลือในช่วงสุดท้ายของเวลาจากไฟนรก
รอซุลรุลลอฮฺ (ซ.ล) กล่าวไว้ว่า
เมื่อคนที่ได้เข้าสวรรค์ได้เข้าไปอาศัยอยู่ในสวรรค์แล้ว แล้วพวกเขาไม่ได้พบเพื่อนๆ ของพวกเขาที่เคยคบกันในโลก พวกเขาจึงได้ถามถึงเพื่อนของพวกเขาจากอัลลอฮฺ “โอ้ อัลลอฮฺ ทำไมเราถึงไม่เห็นเพื่อนของเราที่เคยคบบนโลก ที่เคยละหมาดด้วยกัน ที่เคยถือศีลอดด้วยกันและที่เคยทำการรบหรือสิ่งที่ดีในหนทางของอัลลอฮฺด้วยกัน? จากนั้นอัลลอฮฺจึงกล่าวไว้ว่า “เจ้าจงไปที่นรก แล้วพาเพื่อนที่ดีที่สุด ที่หัวใจของเขามีความศรัทธาถึงแม้ว่าจะใหญ่เท่าอะตอม (zarrah) [รายงาน อิบนูมูบาร๊อก ในหนังสือ อัซซูบ]
อัลฮาซัน อัลบาซรีย์ กล่าวไว้ว่า
“จงคบเพื่อนที่เป็นมุอฺมินไว้เยอะๆ เพราะในภายภาคหน้าพวกเขาจะสามารถช่วยเราได้ในวันพิพากษา”
อิบนูลเญาซี ได้สั่งเสียให้กับเพื่อนๆที่รักของเขาพร้อมกับหลั่งน้ำตา
“ถ้าไม่พบฉันที่สวรรค์พร้อมกัน ได้โปรดถามอัลลอฮฺเกี่ยวกับตัวฉัน “โอ้อัลลอฮฺ บ่าวของท่านที่ครั้งก่อนในโลกเขาได้เตือนเราเกี่ยวกับเรื่องของพระองค์ ขอให้เขาได้อยู่ร่วมกันกับเราในสวรรค์ของพระองค์”
ที่มา : beritaislamterbaru.org
แปลและเรียบเรียงโดย : Awatih/Beritamuslim
